dziewiąty

zwykłe słowa zespoliły się w ważność

chwila energię zaciśnienia wytworzyła

słowem słowa ukazały swą godność

ta co już miała umrzeć to teraz ożyła

z początku ludzkie zbliżenie było podejrzliwe

co się tu dzieje po co to skracanie dystansu

naturalnie zbliżenie nie powinno być lękliwe

jedno co pewne to nie było pozbawione sensu

karty na stół bliskość nigdy nie umiera

ona dystansuje się po trudnych chwilach

energię obniża ze słów ważnych odziera

ponownie ją czujesz w żywych momentach

a te żywe są na pogrzebach i na łożu śmierci

tak wtedy to czuje się ogromnie że się żyje

zdarzają się jak ktoś do serca się przewierci

wtedy życie poważnie nie wydaje się niczyje

słowa wykonały swą ostateczną misję w chaosie

może po coś uczestniczą w tym odwiecznym procesie

Katarzyna Boyen