piąty

a gdyby tak mieć wszystko zgrane w sobie

to co najlepsze przelać z siebie tu i teraz

nie zdziwić się jak ot tak zakopią mnie w glebie

bez nadmiernego bólu przeżyć wszystko w sam raz

rzeczywistość komplikuje wyrzymanie doniosłości

wnętrze uciska wypuszcza płyny i rdzewieje

po prawdzie mnie nawet ten real zbyt nie złości

mam tylko nadzieję że kiedyś na replayu się uśmieję

bo czasem zamiast bezruchu wybieram śmiech

jaki to okrutny żart ta walka o byt i doniosłość

nie widziałam aby życie przyniosło sto pociech

wstaję robię swoje i trochę okradam doczesność

ot tak w wyobraźni mój świat bezpieczniejszy

a tu na padole jak wiemy nie mam pewności

a tam świat naiwnie jaśniejszy ciekawszy

ja wiem że bez tego drugie nie działa

ja wiem że praca czasem uszlachetnia

tak w jutrze znajduje się nadzieja cała

a punkt marzenia nie zmienia punktu widzenia

Katarzyna Boyen